Yogyakarta, Warmte, YIS, Lekker eten, Tempels en Whitening Creme

Daar gingen we dan, 8 februari 14.40 stapten wij in het grootste vliegtuig van de Wereld (Emirates Airlines), op naar Azië. Na het uitzwaaien van lieve familie en vrienden op Schiphol was het dan eindelijk tijd om te gaan. Het vliegtuig was mega, echt mega. En door de goede service van de lieve stewardessen waren we voor we het wisten op Dubai, overstappen naar Jakarta. Hier stonden de straten een halve meter vol water hoorden we achteraf. Vanaf daar ons laatste vliegtuigje naar de eindbestemming Yogyakarta. We kregen mooie parapluutjes aangereikt toen we het vliegtuig uitstapten omdat het een beetje regende (moesson-tijd), maar de regen was warm dus niet te vergelijken met Nederland. Cor van der Kruk haalde ons op van het vliegveld, met deze man hebben wij al 3/4 jaar contact voor ons stage en het wonen in Yogyakarta. Zittend in zijn auto, staarden wij met open mond naar het verkeer. Je kunt het beter verkeerD noemen, want ze rijden als malloten hier. Tegenover 5 auto's rijden er wel 100 scootertjes, die overal tussendoor crossen, regels zijn er eigenlijk niet, een rijbewijs hoef je dan ook niet te halen hier, je 'regelt' gewoon je papiertje, ongelooflijk. Cor zette ons af bij het appartementencomplex, Groot, Wit, Schoon, Mooi, Open, Licht zijn de beste woorden die het complex beschrijven. De jonge Indonesische Monica en Belgische Christoff regelen hier de boel, en doen dat goed want alle kamers zitten vol. Wat Chinese, Indonesische en ook Nederlandse studenten maken het een gezellige boel. 

Volgende dag schrokken we van het uitzicht zo mooi, niet te vergelijken met 's avonds. Gelijk bezoekje aan Yogyakarta International School gebracht, een complex wat eruit ziet als wat tempels met paden ertussen, gras en fruitbomen met kindertjes in alle kleuren. Heel welkom ontvangen en gelijk aan iedereen voorgesteld, het is in verhouding een kleine school met 120 leerlingen van 3-18 jaar, waardoor het contact heel persoonlijk is. 

's Avonds eten we hier eigenlijk bijna altijd op straat. Niet bij een restaurantje of barretje, nee in eettentjes. En neem het maar heel letterlijk, want het zijn echt tafels met een zeiltje eroverheen waar de locals de lekkerste kippies en vissies maken. Je betaald zo'n 15.000 rupiah voor een bord vol eten, wat omgerekend een euro is. Elke avond uiteten, heerlijk toch?! Het leven is hier echt heel erg goedkoop, we betalen voor onze kamer dan ook 1.395.000 rupiah per maand. 93 euro, wat voor de standaarden in Yogyakarta zelfs echt duur is.

We zijn al begonnen met sportlessen geven aan alle klassen van de school van 8-12 uur 's ochtends. De lessen zijn alleen 's ochtends want 's middags fik je weg. De sportvelden bij de school, volleybalveld bovenin een universiteit en het zwembad in een 5sterren hotel gebruiken wij als lesgeef locaties. Chique de friemel, aan faciliteiten ontbreekt het niet! 's Middags bezig voor onderzoek en andere activiteiten die wij organiseren op de school. Volle dagen, maar de kids geven energie!

Elke dag na school verkennen wij lekker de stad en zoeken wij leuke plekjes op om te eten. Gisteren de Prambanan tempels bezocht net buiten de stad. Prachtig, heel oud en indrukwekkend om te zien! Zelf zijn wij een soort levende attractie, veel mensen willen met ons, lange blanke meiden, op de foto omdat ze dat bijna nooit tegenkomen. Afgelopen week dan misschien ook 10 blanken op straat tegengekomen. 

Nog even wat bijzondere things to know:

-Ze gebruiken hier whitening creme, om blanker te worden.  Dragen jassen en handschoenen met 35 graden en hebben vaak een hoedje op. Ze zijn namelijk als de dood om bruin te worden, witter witter witst is het schoonheidsideaal.

-Bier en of ander alcohol wordt hier nauwelijks gedronken, 80% is volgens de boeken Moslim hier. Dus om onze biertjes te nuttigen hebben we een deal met Christoff en Monica, die rijden wat verder met de auto naar een supermarkt waar wel bier te halen is.

-Lange broeken en truien zijn hier niet te dragen, je zweet serieus op elke plekje waar er te zweten valt.

-Hello Kitty en Minions zijn hip om hier op een tshirt te dragen.

-Regenseizoen houdt zoals veel Nederlanders ons gewaarschuwd hebben niét in dat het de hele dag regent. Hele dag hebben wij hier zon tot een uur of half 5, 2 uurtjes wat tropische buien en 's avonds is het weer droog.

Wij vermaken ons hier geweldig en genieten op volle toeren.

Verwacht niet elke week een blogbericht, maar wil je weten wanneer we weer iets hebben gepost, meld je dan aan voor de mailinglist!!!

Salam Sayang (lieve groetjes)

Nicky en Anouk