Slangen, kippenkoppen, poepkoffie & beautybehandelingen, stranden en het lekkerste eten.

Selamat Siang!!

Ja het leven in Yogyakarta heeft al aardig voor vergroting van onze indonesische woordenschat gezorgd. Vooral het bestellen van indonesisch eten zijn wij erg goed in, maar dat ter zijde ;).
Dag 30 alweer vandaag, dat betekend alweer een maand, jeetje wat gaat de tijd snel, en wat hebben we in de afgelopen weken weer veel meegemaakt.
Ik weet niet zo goed waar ik beginnen moet, dus pak ik mijn minidagboekje er maar even bij.
Op dit moment staan wij in ieder geval al 3 weken lang op de doordeweekse dagen om 6.15 op. De kippetjes, noodles en rijst in de ochtend valt aardig zwaar op de maag, dus zijn wij creatief met fruit, pannekoeken en geroosterd brood. En aangezien we 's middags en 's avonds ook vaak rijst eten is een beetje afwisseling geen probleem! 7 uur staat Hariyanto (onze lachende taxichauffeur) bij ons voor het appartement om ons naar school te brengen. Elke dag een andere route, waardoor we al heel wat indrukwekkende delen van de stad hebben gezien. Van mini indo kindertjes spelend op straat terwijl de auto's langsracen, tot de werkende Merapi vulkaan als uitzicht, zwervers met de broek half aan de billen en heel veel hard werkende mensen in de vroege ochtend. Op dit moment zijn wij eigenlijk al gewend aan het vroege opstaan, omdat het overdag soms erg warm kan zijn. Op onze school aangekomen geven wij elke ochtend Physical Education aan alle klassen, van 3-18 jaar. De kinderen kennen ons na 3 weken al erg goed, en komen met plezier naar de gymles. Elke middag is het te warm om te sporten, dus besteed ik mijn tijd aan mijn onderzoek over sportgedrag en Nicky haar onderzoek over motorische vaardigheden. Buiten dat kan er ontzettend veel gedaan worden om het sportprogramma te optimaliseren en uit te bereiden, heeft de school er geen weet van dat een erg groot percentage van de leerlingen zwaar overgewicht heeft en ook veel van hen motorische achterstanden hebben. Het sportprogramma is minimaal en de logica soms ver te zoeken. Nee, je kan niet softballen met 3 ballen en 3 handschoenen als je 20 kinderen hebt, en een compleet hockeyset voor 30 kids zonder goed hockeyveld is ook niet zo optimaal. Logica en structuur aanbrengen en focus op sportstimulering en gezondheid, maakt dat wij onze uren tot en met 16.00 's middags erg goed kunnen vullen. Elke dag gaan we weer met plezier naar stage en maakt dat vroege opstaan ineens niet meer uit als de leerlingen 'Goodmorning Ibu Nicky and Ibu Anouk zeggen' :) . Ook hebben wij via onze stage de Sport University kunnen bezoeken, Chinees nieuwjaar kunnen vieren en maken wij nu deel uit van de Talentweek waar alle kids hun talent showen. Van ballerina's tot pizzabakkers en van valse violen tot voetbaltrucjes, echt alles komt langs.

Buiten onze stage zijn we al op heel veel mooie en bijzondere plekjes in Yogyakarta en daarbuiten geweest. Ik zal kort wat/hoe proberen te vertellen wat we al hebben gedaan. Het tweede weekend op zaterdag ontdekten we tijdens ons bezoek aan het waterpaleis van de sultan dat er een kunstenaarswijkje achter dit badencomplex was, waar wij een zelfbeschilderd shirt hebben gekocht. Daarna doorgereden naar de stadsdierentuin waar we ' even ' een mega slang konden vasthouden, en wat ' even ' once in a lifetime was. (nooooit meer). Op zondag een fietstocht door de rijstvelden buiten de stad, door de meest primitieve dorpjes gefietst en afsluitend een indonesische kookworkshop gehad. De lekkerste gado-gado, sate ayam en mie goreng ooit gemaakt. Uiteindelijk bleken alle grote bekers op de kast in de keuken van onze lerares te zijn. Toen wij er zaten kwam er zelfs telefoon of ze even voor de regering wat hapjes wilde maken, okeeee tuurlijk :)
In verband met chinees nieuwjaar ook 's maandags nog vrij, dus wezen cave tuben (met banden van een rivier af door donkere grotten samen met indo' s die niet konden zwemmen), en ons tripje afgemaakt met een bezoekje aan 4 strandjes aan de zuidkust van java. Paradijsje.
Het 3e weekend gepland voor een Yogya-weekend. Loewak koffie gedronken (gemaakt van de uitwerpselen van een katachtig dier, zoek maar eens op internet -> superduur en exclusief en zelfs lekker!), gezien hoe wajong poppen worden gemaakt en bezoekje aan atelier waar ze de traditionele batik doeken maken. Uiteindelijk aangekomen bij het Kraton paleis van de Sultan. Na ons kaartje te hebben gekocht werd een nederlandse gids voor ons opgepiept. Beschrijving: 86 jaar, blote voeten, traditionele batik kleding, glazen oog en praat Oud-nederlands. Geweldige rondleiding gehad van dit mannetje, terwijl het paleis niet erg bijzonder was, maar zijn verhalen om te gieren waren!
Op de zondag hadden wij ons opgegeven om deel te nemen aan een fietstocht. Fietsen is hier erg bijzonder. Er wordt nauwelijks gefietst omdat het veel te gevaarlijk is, met dat chaos verkeer, en het ook veel te warm is om zo langzaam vooruit te komen. Toch door de grote ontwikkeling van smog wilde deze organisatie zoveel mogelijk mensen op 1 maart op de fiets krijgen met het motto Go Green! Blijkbaar was het een tocht van 20 kilometer, waarvan 11 kilometer volle bak stijgend de berg op. Zweet, overal zweet. Veel afhakers, maar uiteindelijk met 2 andere meiden toch de top weten te behalen. Onder vol gejuich en applaus onthaald op de finish. Blijkbaar waren er nog niet meer vrouwen geweest die het gehaald hadden! Terugweg in de pick up racend naar beneden en lekker gegeten bij een organic farm, zelfs de poep van de koeien werd voor electriciteit gebruikt! Gelijk zelfgebakken brood meegenomen, wat wel perfect smaakt tegenover al het witte zoete tosti brood wat hier in de winkels ligt. Want ze proppen hier suiker in werkelijk alles. Zelfs afwasmiddel ruikt naar suiker.
Afgelopen weekend zijn wij naar een internationaal feest geweest, met mensen overal vandaan, en maarlieft een Groningse DJ haha. Zaterdagavond bij een tentje gegeten met veel kip. Na het bestellen van Ayam Kepala en Ayam Kaki (we wisten niet precies wat de betekenis was, maar Ayam is altijd goed), lag er ineens een kippenhoofd en de kippenvoeten op ons bord ons aan te staren. Bek nog open, tenen gespreid, gilleennnnnnnnnnnnn. Dus de woorden kepala en kaki zijn ook weer toegevoegd aan ons persoonlijke woordenboek, nooit meer vergeten dus.
Gisteren op internationale vrouwendag naar een 5sterren hotel (Hyatt) geweest, met onbeperkte lunch en een belachelijk mooi paradijselijk zwembad, waar wij voor maarliefst 160.000 rupiah (12 euro) de hele dag gebruik van hebben gemaakt. Afsluitend een schoonheidsbehandeling bij een beauty salon voor 3,50 maakt ons leven hier niet duur ;)
Zoals jullie kunnen lezen even een ontzettende lap tekst met onze belevenissen, en blijkbaar is het daarom soms ook even lastig om te herinneren dat mensen thuis het ook leuk vinden om te weten wat wij doen hier. Bedankt voor alle reacties op onze vorige blog!! Erg leuk!!
We gaan ons best doen om voor ons reisje naar Bali, Lombok en Gili's nog een blog te schrijven, wij gaan hier de eerste 2 weken van april vertoeven want de school heeft vakantie.

Lieve groetjes van Nicky en Anouk